Als je wilt groeien dan is het belangrijk dat je stappen zet zodat je nieuwe dingen leert en vooruitkomt. Maar soms is het nemen van een stap niet makkelijk. Bijvoorbeeld wanneer je twijfelt, of wanneer onzekerheid toeslaat. In deze blog lees je hoe je ervoor zorgt dat je je niet laat tegenhouden door twijfel en onzekerheid en in plaats daarvan vol moed en vastberadenheid kunt blijven lopen.
Angstreacties
Twijfel en onzekerheid zijn verschillende uitingsvormen van angst. Wanneer je angst voelt zet dat je instinctieve overlevingsmechanisme in gang. Je schakelt direct over van je rationele brein (de prefrontale cortex) naar je emotionele brein (de amygdala) en produceert stresshormonen zoals cortisol en adrenaline waardoor je lichamelijke stress begint te voelen. En afhankelijk van je karakter en je levenservaring reageer je daarop door te willen vluchten, vechten of door volwassen te blijven.
Oorsprong
Je leert tijdens je jeugd en pubertijd hoe belangrijke mensen om jou heen met angst omgaan. En je test vervolgens die manieren ook zelf uit om te zien of het je brengt wat je op dat moment nodig hebt: geruststelling en liefde.
Wanneer je als kind bijvoorbeeld herhaaldelijk hebt meemaakt dat één of beide ouders jou niet hebben gerustgesteld wanneer je dat nodig had, dan ben je gaan testen hoe je dat gevoel toch kon bereiken.
Je bent misschien gaan vluchten door je emotioneel of lichamelijk terug te trekken, zo beschermde je jezelf tegen het voelen van de pijn van het niet krijgen wat je nodig hebt.
Of je bent misschien gaan vechten door boos en opstandig te worden, om zo een reactie te ontlokken bij je ouders in de hoop dat die vorm van contact je gerust zou stellen.
Gedragspatronen
Door te vluchten of te vechten kreeg je alsnog niet de geruststelling en liefde die je eigenlijk heel hard nodig had. Maar het afstompen van je gevoel of het krijgen van een negatieve reactie van je omgeving was toentertijd wel minder pijnlijk dan het voelen van wat je miste.
En zo ontstaan negatieve gedragspatronen waar je een onveilig en eenzaam gevoel aan overhoudt en waardoor je anderen ook minder snel in vertrouwen neemt als je voelt dat je geruststelling en liefde nodig hebt.
Soms nemen we die gedragspatronen mee als we ouder worden. Je kunt dan stellen dat je lichamelijk wel volwassen bent geworden, maar emotioneel zit er nog een stuk in je dat nog een kind is. Dat zorgt ervoor dat je soms nog kinderlijk reageert op angst, namelijk door te vechten of te vluchten. En zo krijg je helaas ook als volwassene niet wat je eigenlijk je hele leven lang nodig hebt: geruststelling en liefde.
Zelfs als je deze patronen hebt aangeleerd als jong kind en dit al je hele leven lang met je meedraagt, dan kan je nog steeds leren om op een emotioneel volwassen manier om te gaan met je angst. Een volwassene laat zich niet uit evenwicht brengen door angst, maar blijft in zijn of haar kracht staan. Dat kan je doen in drie stappen:
1. Voelen
Wanneer je voelt dat je twijfelt of onzeker wordt is het belangrijk om even te stoppen met wat je aan het doen bent. Angst wordt gevoed door angstige gedachten, dus de eerste stap om daarvan af te komen is om die bange gedachten even te parkeren. Je kunt dit visualiseren in je hoofd door je in te beelden dat je een auto met jouw bange gedachten ergens parkeert. Of je kunt hardop tegen je gedachten zeggen: “Ik parkeer jullie even, tot zo”.
Daarna is het belangrijk om jezelf gerust te stellen en te kalmeren door je te focussen op je lichaam en op zoek te gaan naar de delen die gespannen zijn. Vervolgens kan je door rustig naar je onderbuik te ademen je lichaam stukje bij beetje ontspannen. Na een minuut of twee voel je hoe je jezelf aan het kalmeren bent, dat geeft je het gevoel van geruststelling dat je op zulke momenten nodig hebt.
2. Vertrouwen
Dan is het tijd om je gevoel van vertrouwen te vergroten, zodat je emotioneel in evenwicht komt en als een volwassene met je angst om durft te gaan. Door rechtop te gaan zitten of staan geef je je lichaam een signaal dat je moedig bent. En door jezelf hardop te vertellen dat je vertrouwen hebt in jouw mogelijkheid om te groeien, dat je erop vertrouwt dat er een oplossing is voor elk probleem en dat je er nooit alleen voor staat, bouw je ook mentaal aan je vertrouwen.
Probeer het vuur dat het vertrouwen aanwakkert echt na te voelen in je lichaam. Dit is het gevoel van moed en vastberadenheid!
3. Verbinden
Tenslotte is het tijd om de verbinding te maken in jezelf tussen je vertrouwen en je angst. Je angst vertelde jou allemaal verhalen over hoe alles mis zou gaan. Maar nu kan je jouw angst geruststellen door vanuit vertrouwen te vertellen hoe het ook goed zou kunnen gaan.
Kijk met een bril van vertrouwen naar waar je net zo bang voor was en onderzoek of die angst terecht is. Of heb je misschien bewijs dat het eigenlijk wel goed gaat komen? Wat kan je leren van je gevoel en welke stap kan je nu het beste zetten? Zo ontdek je hoe je ondanks je angst tóch vooruit kunt komen.
En wanneer je tot slot jouw ervaring met je angst en vertrouwen deelt met iemand die je vertrouwt zet dit jouw nieuwe gevoel van moed en vastberadenheid zich nog meer vast in je identiteit. Zo geef je jezelf én een ander het bewijs dat je inderdaad op een volwassen manier met je angst kunt omgaan. Je nieuwe zelfvertrouwen is dus helemaal terecht!
Door het voelen van je twijfel en onzekerheid kan je jezelf leren geruststellen. Door te vertrouwen op jezelf en je hulpbronnen durf je weer moedig te zijn. En door vanuit vertrouwen de verbinding met je angst en anderen op te zoeken sta je als volwassene in je kracht en kan je moedig en vastberaden stappen zetten en vooruitkomen!